Wspinaczka – czy to dla mnie?
Aby uczestniczyć w sporcie wspinaczki skalnej, nie musisz być atletą. To raczej sport wdzięku i równowagi, a nie siły. Jaki jest wdzięk wspinaczki skałkowej? Ze spotkań zazwyczaj wyjdziesz z rozdartymi rękami i wieloma zadrapaniami różnych części ciała i będą chwile, w których będziesz wystraszony nie na żarty. Dla wielu ludzi chodzi o odkrywanie naturalnego świata, który nas otacza,znajdowanie siły i wytrwałości pokonywania własnych słabości, leżących głęboko w nas.
Jak zacząć?
Jak możesz rozpocząć wspinaczkę skałkową? Nie musisz być młody, być nadmiernie wysportowany. Wielu ludzi rozpoczyna wspinaczkę w późnym wieku, a mimo wszystko są świetnymi wspinaczami. Wspinaczka nie opiera się tylko na sile. Wielu mężczyzn z łatwością zostaje pokonanych przez kobiety. Wspinaczka to głównie balans i znajomość swojego ciała, oraz ustawienie się w ścianie. Należy być kreatywnym podczas wspinaczki, ponieważ trzeba się dostosować do możliwości jakie oferuje Ci skała. Twoje nogi i stopy to najważniejsze kończyny które zabiorą cię na góre skały, mimo że górna część ciała wykona ciężką pracę.
Style wspinaczkowe
- Tradycyjna Wspinaczka Skałkowa
- Wspinaczka Sportowa
- Bouldering
- Wspinaczka Solo
- Alpinizm
- Wspinaczka w lodzie
- Wspinaczka Ściankowa
Dowiedz się więcej o rodzajach wspinaczki
Wspinaczka tradycyjna od wspinania sportowego różni się przede wszystkim sposobem asekuracji. We wspinaczce tradycyjnej korzystamy z asekuracji własnej. Asekuracja własna polega na stosowaniu własnych, samodzielnie instalowanych punktów asekuracyjnych. Do budowy takich punktów (przelotów) używa się kości, heksów, kości mechanicznych (friendów), osadzanych w szczelinach i otworach skalnych, a także pętli zakładanych na turniczki lub duże bloki skalne, względnie przeciąganych przez skalne ucha. Wspinanie z własną asekuracją wymaga znacznie większego doświadczenia niż wspinaczka sportowa. Oprócz umiejętności wspinaczkowych wymagana jest wiedza z zakresu poprawnego zakładania punktów asekuracyjnych oraz obszerna wiedza sprzętowa.
Wspinanie sportowe jest najpopularniejszą formą wspinania. Polega ono na wspinaniu na wcześniej przygotowanych drogach o ściśle wyznaczonym przebiegu i stopniu trudności. Drogi wspinaczkowe sportowe są wyposażone w stałe punkty asekuracyjne, takie jak ringi lub spity oraz stanowisko zjazdowe.
Buldering polega na wspinaniu po kilkumetrowych (ok. 2 do 4 metrów), najczęściej wolnostojących głazach bez użycia liny. Do asekuracji używamy crash padów (przenośny materac) oraz spottera, czyli partnera, który pomaga w kontrolowaniu lotu. Wspinanie bulderowe polega na niewielkiej ilości ruchów (przechwytów) o stosunkowo dużym stopniu trudności.
Wspinanie solowe oznacza wspinanie bez osoby towarzyszącej (asekuranta). Wspinanie solo odbywa się na drogach wspinaczkowych w skałach i w górach. Podczas wspinaczki solowej można używać autoasekuracji lub wspinać się solo („na żywca”), czyli bez jakichkolwiek zabezpieczeń. Jest to wysoce ryzykowny i niebezpieczny styl wspinania.
Alpinizm ma kilka znaczeń. W dosłownym sensie oznacza wspinaczkę górską w Alpach, w sensie potocznym natomiast każdą wspinaczkę górską uprawianą w górach wysokich.
Wspinanie lodowe polega na pokonywaniu skalnych ścian pokrytych lodem lub zamarzniętych wodospadów – lodospadów. Do uprawiania wspinaczki lodowej niezbędne są czekany i raki, a do asekuracji używamy śrub lodowych, które wkręcamy w lód.
Jest to wspinanie uprawiane na sztucznych ścianach wspinaczkowych. Najczęstszymi rodzajami takiej wspinaczki jest wspinanie sportowe i bulderowe. Wspinanie ściankowe jest doskonałym treningiem i można je wykonywać o każdej porze roku, niezależnie od warunków pogodowych.
Bezpieczeństwo podczas wspinania
Twoje bezpieczeństwo zależy tylko i wyłącznie od Ciebie, nikogo więcej. Bierzesz odpowiedzialność za właściwe wpinanie, użycie sprzętu, trzymanie liny, wiązanie, ruchy oraz każdy aspekt wspinaczki poprzez naukę, wynajęcie przewodnika albo wspinanie z doświadczonymi wspinaczami jako ich wspinaczkowymi uczniami.